Een boek schrijven vergt moed. Je steekt je hoofd boven het maaiveld uit door te laten zien wat je te vertellen hebt. Dat is een kwetsbare positie, maar juist door die twijfels toe te laten, schep je ruimte om te gaan creëren. In dit blog neem ik je mee op mijn zoektocht van imperfectie naar creativiteit.
Angst voor mislukking
Lange tijd heb ik me laten tegenhouden door mijn angst om te mislukken. Ik deed iets liever niet dan dat ik het risico liep dat het fout kon gaan. Of ik legde de lat wat lager, zodat de kans op falen kleiner was.
Maar diep vanbinnen wist ik dat ik beter kon. Mijn verwachtingen lagen veel hoger. Dat ik daar in de verste verte niet bij kwam (ik heb er ook een handje van om mijn prestaties te bagatelliseren en mijn successen weg te wuiven) maakte dat ik vond dat ik tekortschoot, dat ik mezelf niet goed genoeg vond en bang was dat anderen daar ook achter zouden komen.
Tegenover 'ik ben niet goed genoeg' staat 'ik ben waardevol', oftewel: 'I'm worthy'.
Knutselen
Door zonder vooropgezet doel en zonder hoogstaande verwachtingen te gaan ‘knutselen’, zoals mijn vriend het noemt, kwam ik erachter wat er kan ontstaan als ik me niet laat leiden door mijn angsten en ik me niet laat tegenhouden door mijn onzekerheid.
Door mijn gevoel te volgen, herontdekte ik mijn oude liefdes: handlettering, journalen en scrappen (als je geen idee hebt wat dat allemaal is, noem het dan gerust ‘knutselen’). Heerlijk vind ik het om elke zondag afbeeldingen uit te zoeken die me aanspreken, samen te brengen in een collage en te versieren met stickers, tapejes en tekeningen.
En langzamerhand lukt het me steeds beter om ook eens iets te laten mislukken – en dat niet erg te vinden. Ik heb het geprobeerd, volgende keer beter. Steeds vaker durf ik mezelf uit te dagen en iets nieuws te proberen.
The only way out is through
Perfectionisme en onzekerheid laten geen ruimte vrij voor creativiteit. Om je scheppingskracht te laten stromen, zal je dwars door de twijfels en de angst heen moeten gaan. Je kunt je twijfels en onzekerheden niet tegenhouden. Elke keer als ik ga schrijven, schilderen of tekenen, voel ik ze weer. En dat is niet erg. Zolang je je er maar niet door laat leiden.
Over uitdagingen gesproken: maak eens een zelfportret met wasco!
Het echte werk
Een boek schrijven is natuurlijk geen knutselen. Je kunt nog zoveel schrijfoefeningen doen – op een gegeven moment is het tijd voor ‘het echte werk’. En dan klap je dicht. Want nu gaat het erom spannen en komen al die verwachtingen, twijfels en angsten weer opzetten.
Het is dan wel zo handig als je weet hoe je hiermee omgaat. Als je weet wat er nodig is om in die creatieve flow te komen. Want als die eenmaal stroomt laat die zich niet meer stoppen.
Klein beginnen
Dus oefen met het doorbreken van je twijfels door met iets kleins te beginnen, bijvoorbeeld een tekeningetje. Ook dan zul je je onzeker voelen, maar onthoud: je tekent dit alleen voor jezelf. Niemand verwacht iets van je. Zo leer je de verleiding om de makkelijke weg te nemen – en het maar niet te doen – weerstaan. En als je ontdekt welke verrassingen er op je liggen te wachten als je voorbij die angst gaat, helpt dit je een volgende keer om het ondanks je twijfels tóch te gaan doen.
Heb jij de moed om te beginnen? Doe dan de volgende oefening:
Beschrijf of teken de ruimte waarin jij je bevindt. Kijk om je heen, laat de sfeer, de kleuren, geuren en geluiden op je inwerken. Kies of je wil tekenen of schrijven – of allebei.
Denk niet te veel na over hoe je deze opdracht gaat aanpakken. Er zijn geen regels, alles is goed. Zet je pen of potlood op papier en begin. Laat je leiden door je creativiteit; als je ineens niet de hele kamer beschrijft maar inzoomt op een of enkele objecten, is dat ook prima. Het hoeft niet perfect te zijn, je kunt het later altijd nog verbeteren of besluiten er niets mee te doen. Dan was het toch een goede oefening.
Veel succes!
Comments