Je weet dat je het wil: een boek schrijven. Maar het komt er maar niet van. Wat houdt jou en zoveel potentiële schrijvers tegen? Een boek schrijven kost tijd, veel tijd. En het is eng, want je zet je ziel en zaligheid zwart op wit. Hoe zet je deze belemmeringen opzij?
Kritiek van buitenaf
We zijn vaak bang voor de kritiek van anderen op ons boek. Wat je geschreven hebt, staat zwart op wit – je kunt eraan ‘gehouden’ worden. En daarbij komen allerlei twijfels bovendrijven: ‘Het is niet nieuw wat ik vertel, ‘mag’ ik wel zomaar van alles van andere bronnen overnemen?’
Ja, je mag allerlei ingrediënten gebruiken, zolang je daar maar je eigen mix van maakt en je eigen cake van bakt. En aangeeft welke ingrediënten je hebt gebruikt, waar ze vandaan komen en wie ze heeft bedacht. Een lijstje bijhouden van de bronnen die je gebruikt is dus heel handig!
Nog voordat we bang zijn voor de kritiek van anderen, hebben we eerst bakkenvol kritiek op onszelf. Je innerlijke criticus, dat stemmetje vanbinnen, blijft maar roepen: ‘Maar wat zullen anderen daarvan vinden? Je zult worden afgemaakt! Wie ben jij om hier een boek over te schrijven?’
Zelfkritiek
Dat stemmetje vanbinnen roept veel harder dan elke mogelijke stem van buitenaf. Waarom? Andere mensen zijn helemaal niet zo bezig met jou. Je innerlijke criticus focust zich echter maar op één ding: jou veilig houden. Hij wil je beschermen tegen de boze buitenwereld. Hij wil voorkomen dat je op je bek gaat dus houdt hij je tegen om vooral geen stappen te zetten. En als hij vermoedt dat je buiten je comfortzone komt, begint ie heel hard te roepen.
Wanneer je je hiervan bewust wordt, kun je er ook beter mee omgaan. Als je inziet dat het weer je criticus is die begint te roepen, kun je hem rustig geruststellen: ‘Oké, ik begrijp dat je dit eng vindt en ik begrijp dat je me veilig wil houden, maar om te groeien zal ik echt stappen moeten maken. Misschien dat ik onderweg een paar keer val, maar daar leer ik van, zodat het boek alleen maar beter wordt en het eindresultaat goed zal worden ontvangen.’
Prioriteiten stellen
Een boek schrijven kost veel tijd. Het is niet iets wat je zomaar even snel naast je andere werkzaamheden doet. Maar als je ergens echt voor wil gaan, kun je er tijd voor maken.
Waar liggen jouw prioriteiten? Merk je dat je eerst meer tijd in je blog wil steken of de marketing van je nieuwe bedrijf, dan is de tijd wellicht nog niet rijp om je boek te schrijven.
Toch weet je zeker dat je een eigen boek wil, dus beslis op een gegeven moment wel wanneer je er tijd voor vrij gaat maken. Wanneer dat moment precies is, dat weet jij alleen. Maar je hoeft niet te wachten tot inspiratie aan komt waaien; je kunt haar ook opzoeken. Door een schrijfworkshop te volgen, door een afspraak te maken met een schrijfcoach of door jezelf een weekend vrij te geven, een huisje te boeken voor jou alleen en dat weekend alleen maar te gaan schrijven.
Door de bullshit heen schrijven
Tijd vrijmaken voor schrijven is ook belangrijk omdat je rust nodig hebt om ruimte in je hoofd te creëren. Met een hoofd vol to-do’s, plannen en ideeën is het nu eenmaal lastig om je op het schrijven van je boek te concentreren.
Je kunt letterlijk de ruimte opzoeken door alleen een huisje te huren. Maar ook figuurlijk door voorafgaand aan het schrijven fijne muziek op te zetten en even lekker te dansen, een meditatie te beluisteren of een wandeling in de natuur te maken.
Verwacht vervolgens niet dat er direct en perfecte tekst uit je pen komt rollen. Hoe graag we dat ook zouden willen, vaak komt er eerst een hele hoop bullshit op het papier te staan, voordat je tot de kern kunt doordringen.
Durf door die bullshit heen te schrijven.
Ook al denk je wellicht: wat is dit een onzin, dit gaat echt helemaal nergens over, ik kan er niks van. Herken je weer de stem van de innerlijke criticus? Schrijf toch door. Komt er uiteindelijk niets zinnigs uit je pen of op het scherm? Volgende keer beter.
Maar de kans is groot dat als je jezelf toestaat gewoon maar door te schrijven, zonder waardeoordeel, je vanzelf tot de kern doordringt. En dat je na afloop denkt: heb ik dit geschreven? Ik wist (niet) dat ik het in me had! Heb jij weleens meegemaakt dat je met positieve verbazing een tekst van jezelf teruglas?
Wil jij het nu écht gaan doen: je boek schrijven? Ben je bereid er prioriteit van te maken en tijd voor vrij te maken? Maar kun je wel een stok achter de deur gebruiken? Of een duwtje in de rug als die kritische stemmetjes van zich laten horen? Maak dan een afspraak voor een gratis kennismakingsgesprek, zodat ik je verder kan helpen op weg naar je eigen boek!